در فصل اول، با گفتگو پیرامون یکی از بزرگترین آثار ادبیات و عرفان ایران زمین، قدم به قدم به سرزمین پهناور عشق، معرفت و حکمت پا می گذاریم. از کلام جناب شمس تبریزی، در حد توان و معرفت خود بهره مند می شویم و حضور حضرت مولانا جلال الدین بلخی را بهتر احساس خواهیم کرد. شمس تبریزی را کمتر می شناسیم و به جز چند چهره اثرگذار، ادیبان و نویسندگان، کمتر به معرفی وی پرداخته اند. بزرگانی چون احمد خوشنویس (عماد)، محمد علی موحد، محمد حسین ناصرالدین صاحب الزمانی، جلال الدین همایی، بدیع الزمان فروزانفر، محمد رضا شفیعی کدکنی، غلامحسین ابراهیمی دینانی، عبدالکریم سروش، جعفر مدرس صادقی و نهال تجدد هر یک نقشی در معرفی شمس و افکار وی داشته اند. احمد خوشنویس و محمد علی موحد با زحمات فراوان ”مقالات شمس تبریزی“ را برای اولین بار و با روش های خود گردآوری، تصحیح و تعلیق کرده اند و محمد حسین ناصرالدین صاحب الزمانی با نگارش کتاب ”خط سوم“ شمس را بیشتر به ما معرفی می کند. در میان نویسندگان معاصر بین المللی نیز از نقش بی بدیل و موثر نهال تجدد و نیز ویلیام چیتیک، می بایست یاد کرد. همچنین الیف شافاک (الیف شفق) و احمد امید نیز با رمان های خود اشاراتی به شمس تبریزی داشته اند.